Το ζήτημα της αύξησης των οργανικών θέσεων στην Εκπαίδευση, αποτελεί ένα εργασιακό θέμα που για χρόνια παραμένει άλυτο. Πρόκειται για ένα κατά γενική ομολογία δίκαιο αίτημα, αφού οι ανάγκες που πληρούνται με συμβάσεις ορισμένου και αορίστου χρόνου είναι πάγιες και διαρκείς. Στη Δημοτική και στην Προδημοτική Εκπαίδευση, το ποσοστό των συμβασιούχων ορισμένου και αορίστου χρόνου επί του συνόλου των εκπαιδευτικών είναι ιδιαίτερα ψηλό, ενώ στην Ειδική Εκπαίδευση έχει ξεπεράσει το 50%!
Έχει αναφερθεί πολλάκις, πως το όφελος από την αύξηση των Οργανικών θέσεων στην εκπαίδευση, θα είναι πολλαπλό. Ο μεγάλος αριθμός εκτάκτων εκπαιδευτικών προκαλεί καθυστέρηση στη στελέχωση των σχολείων, λόγω των χρονοβόρων διαδικασιών που απαιτούνται, αφού ουσιαστικά οι εκπαιδευτικοί αυτοί, τοποθετούνται σε σχολεία μέσα στο καλοκαίρι. Παράλληλα, για τους εκπαιδευτικούς που εργάζονται με το καθεστώς αορίστου και ορισμένου χρόνου, υφίσταται συνεχώς η αβεβαιότητα συνέχισης της υπηρεσίας τους, λόγω της πολιτικής για μη μόνιμη εργασία, και των στρεβλώσεων που προκύπτουν από την εφαρμογή του νέου συστήματος διορισμών. Στρεβλώσεις που το ίδιο το ΥΠΑΝ παραδέχεται πως υπάρχουν. Έτσι, εκατοντάδες συνάδελφοι, εργάζονται με αβέβαιο μέλλον, με το άγχος του μη επαναδιορισμού, την ανάγκη για βελτίωση της θέσης τους μέσω εξετάσεων, την αβεβαιότητα για το πού θα διοριστούν και πόσο θα επηρεαστεί η ζωή τους από ένα ενδεχόμενο μακρινό διορισμό επηρεάζοντας αρνητικά τόσο τους ίδιους και τις οικογένειές τους, αλλά και την εκπαίδευση ευρύτερα.
Ενώ η αύξηση των οργανικών θέσεων, αποτελεί μονόδρομο, ώστε να διευκολυνθεί η στελέχωση και να ανασάνει το ανθρώπινο δυναμικό, το ΥΠΑΝ σε μια ακατανόητη κίνηση, σε πρόσφατη συνάντησή του με τις Εκπαιδευτικές Οργανώσεις, διασύνδεσε το θέμα, με την τροποποίηση του νέου συστήματος διορισμών και των στρεβλώσεών του. Η αντίδραση των Εκπαιδευτικών Οργανώσεων και των αξιωματούχων της ΠΟΕΔ, με την άμεση απόρριψη πολιτικών που θα οδηγήσουν συναδέλφους στην ανεργία, είναι καθόλα δικαιολογημένη και ορθή. Το θετικό από τη συγκεκριμένη συνάντηση, είναι η επίσημη παραδοχή του ΥΠΑΝ, πως υπάρχει πολύ μεγάλος αριθμός εκτάκτων εκπαιδευτικών σε σχέση με το μόνιμο προσωπικό και η αναγνώριση πως το ποσοστό αυτό θα πρέπει να κυμαίνεται και να διατηρείται στο 7% - 10%.
Το ΥΠΑΝ έχει την υποχρέωση να κάνει δεύτερες σκέψεις και να αναθεωρήσει τον τρόπο που προσεγγίζει το όλο ζήτημα. Η πολιτική ηγεσία του ΥΠΑΝ, μπορεί έστω και την υστάτη να λύσει ένα μείζον ζήτημα στον χώρο της παιδείας, με μηδενικό κόστος για το κράτος, που μόνο όφελος θα φέρει, τόσο βραχυπρόθεσμα, όσο και μακροπρόθεσμα. Μια ενέργεια από τον ΥΠΑΝ λίγο πριν αναχωρήσει από τον υπουργικό θώκο, που θα έχει ουσιαστική αξία και όφελος και θα απαλειφθεί από τη λίστα με τα δεκάδες προβλήματα που έμειναν άλυτα και αναπόφευκτα θα βρει μπροστά της η νέα ηγεσία του ΥΠΑΝ και η Κυβέρνηση.
Καλούμε τον πολιτικό προϊστάμενο του ΥΠΑΝ, στο μικρό χρονικό διάστημα που του απομένει στο πηδάλιο του Υπουργείου, να λειτουργήσει συνετά και συλλογικά, εξαγγέλλοντας την αυτονόητη αύξηση των οργανικών θέσεων στην Εκπαίδευση, ώστε οι θέσεις αυτές να καλυφθούν άμεσα με μόνιμους διορισμούς.
Μιχάλης Αλεξόπουλος, Γενικός Οργανωτικός Γραμματέας ΠΟΕΔ, Γενικός Γραμματέας Α.Κί.ΔΑ
Λεωνίδας Χατζηλοΐζου, Μέλος ΔΣ ΠΟΕΔ, Γενικός Οργανωτικός Γραμματέας Α.Κί.ΔΑ