Διορισμός με Σύμβαση! Μια φράση η οποία φέτος μου έχει προκαλέσει αρκετό άγχος. Όπως προκαλεί σε δεκάδες άλλες συναδέλφισσες, εδώ και χρόνια.
Μεγάλος αριθμός εκπαιδευτικών ο οποίος διορίζεται με σύμβαση, καλείται να διανύσει καθημερινά δεκάδες χιλιόμετρα μέχρι να φτάσει στον χώρο εργασίας του. Παλιά αυτό ήταν σε κάποιο βαθμό αποδεκτό, αφού οι εκπαιδευτικοί διορίζονταν σε πολύ μικρότερη ηλικία. Οι καιροί πλέον έχουν αλλάξει. Οι εκπαιδευτικοί διορίζονται σε μεγαλύτερη ηλικία, έχουν οικογένεια, παιδιά και σαφώς περισσότερες υποχρεώσεις. Καλούνται να αντιμετωπίζουν καθημερινά τους κινδύνους οι οποίοι ελλοχεύουν στους δρόμους και τον αγώνα για στήριξη της οικογένειάς τους.
Σκέψεις, άγχος και προβληματισμοί…
- Σπατάλη σημαντικού χρόνου στους δρόμους.
- Προετοιμασία μαθήματος.
- Διόρθωμα εργασιών.
- Συντονισμός με άλλους συναδέλφους.
- Έλλειψη επαρκούς χρόνου για την οικογένεια.
- Υπερβολική κούραση.
Πώς όλα αυτά μπορούν να «χωρέσουν» μέσα στις ώρες της ημέρας; Στην πορεία αυτής της διαδρομής, αναπόφευκτα νικητές θα βγουν η κούραση, σωματική και ψυχική και οι ενοχές.
- Ψυχολογική κούραση γιατί αναγκάζεσαι να πιέζεις τον εαυτό σου, ούτως ώστε να μπορέσεις να ανταπεξέλθεις στις απαιτήσεις της δουλειάς/καθήκοντος και της οικογένειας. Σωματική κούραση λόγω έλλειψης απαιτούμενου χρόνου ξεκούρασης και της καθημερινής καταπόνησης από τα μακρινά ταξίδια.
- Ενοχές λόγω του ότι είναι αδύνατο να αφιερώσεις τον απαιτούμενο χρόνο και προσοχή στα παιδιά σου. Ενοχές γιατί ο χρόνος προετοιμασίας για τα μαθήματα της επόμενης μέρας, δεν είναι ποτέ αρκετός για να νιώσεις ότι δίνεις τα πάντα στους μαθητές σου.
Θέλουμε στην εκπαίδευση τους καλύτερους εκπαιδευτικούς. Επομένως μην τους σπαταλάτε την ενέργεια, πριν καν ξεκινήσουν.
Προφανώς ήρθε η στιγμή για αλλαγή. Οι καιροί το προστάζουν! Είναι η ώρα για εκείνες τις νομοθετικές ή άλλες αλλαγές, ώστε το προφίλ του κάθε εκπαιδευτικού να λαμβάνεται υπόψη και να μην είναι απλά ένας αριθμός. Η δε στελέχωση πρέπει να ολοκληρώνεται πολύ ενωρίτερα, ώστε ο καθένας και η κάθε μια να έχουν τον χρόνο να πάρουν τις σοφότερες αποφάσεις, χωρίς να έχουν το πιστόλι στον κρόταφο.
Ας βοηθήσουμε τους νέους εκπαιδευτικούς να παραμείνουν «φρέσκοι» και με όρεξη για προσφορά στα σχολεία. Αυτό πέραν πάσης αμφιβολίας, θα ωφελήσει την εκπαίδευση και το μέλλον των παιδιών μας.
Στέφανη Πανασέτη
Αντικαταστάτρια Δημοτικής Εκπαίδευσης
Μέλος Α.Κί.ΔΑ. Λάρνακας