Αφού η πατρίδα μας είναι [;], δηλαδή περιτριγυρίζεται από τη [;], έπρεπε να βρεθεί ένας τρόπος έτσι ώστε οι άνθρωποι να μπορούν να τη διασχίζουν. Διαφορετικά οι Κύπριοι θα έμεναν [;] από τους γείτονές τους. Οι [;] μας λοιπόν, χρησιμοποιώντας το [;] και την [;] τους, πρόσεξαν ότι ο [;] του δέντρου δεν βούλιαζε, αλλά βοηθούσε και τους ίδιους να επιπλέουν. Σταδιακά, σκέφτηκαν πρώτα να μοιράσουν τον κορμό, έπειτα χρησιμοποιώντας τα [;] τους να σκάψουν το [;] του μέρος κι έτσι φτιάχτηκαν οι πρώτες [;]. Αργότερα, όταν φτιάχτηκαν τα [;] εργαλεία, οι άνθρωποι μπόρεσαν να κατασκευάσουν και τα πρώτα τους [;]. Τα καράβια λοιπόν εκείνη την εποχή ήταν [;] κι όχι [;] όπως είναι σήμερα, είχαν μικρότερο [;] από τα σημερινά καράβια και άρα δεν μπορούσαν να κουβαλήσουν πάρα πολλά [;] ή αρκετούς [;], δηλαδή είχαν μικρή [;]. Επίσης ήταν [;], επειδή για την κίνησή τους οι ναύτες [;] ή αν ήταν τυχεροί και φυσούσε, τότε ξετύλιγαν στο [;] το τετράγωνο πανί. Εκείνη την εποχή τα καράβια ήταν πολύ εύκολο να βουλιάξουν, γι' αυτό οι ναυτικοί για να αποφύγουν τις [;] στην ανοικτή θάλασσα αλλά και τους [;], προτιμούσαν να ταξιδεύουν παράλληλα με την [;], όσο αυτό ήταν δυνατό, έτσι ώστε να αισθάνονται περισσότερο [;]. Η ικανότητα των ανθρώπων να μάθουν να φτιάχνουν καράβια ονομάστηκε [;] τεχνη και οι τεχνήτες που κατασκεύαζαν τα καράβια ονομάστηκαν [;]. Ο χώρος όπου φτιάχνεται ένα καράβι λέγεται [;]. Οι [;] έμαθαν πολλά για τους αρχαίους κατασκευαστές πλοίων, μελετώντας τα [;] που ανακάλυψαν στο βυθό της θάλασσας. Για το φτιάξιμο των πλοίων οι ναυπηγοί χρησιμοποιούσαν ξυλεία από τα κυπριακά [;].