Στην αρχαιότητα, κάθε ελληνική πόλη είχε το δικό της [;], το δικό της [;] και τους δικούς της [;]. Ήταν δηλαδή ένα [;] κράτος. Οι Έλληνες όμως, αν και ζούσαν σε διάφορες πόλεις, ένιωθαν ότι ανήκαν στο ίδιο [;], αφού υπήρχαν μεταξύ τους πολλοί κοινοί [;] που τους ένωναν.
Το πρώτο, ήταν το ότι όλοι μιλούσαν την ίδια [;] κι έτσι μπορούσαν να επικοινωνούν και να συνεννοούνται. Έπειτα, λάτρευαν όλοι τους ίδιους θεούς: το [;] του Ολύμπου, αρκετούς μικρότερους θεούς και [;]. Είχαν δηλαδή όλοι τους την ίδια [;]. Επίσης, είχαν κοινούς τόπους λατρείας, τα [;]. Απ' εκεί έπαιρναν [;] από την [;]. Τέλος, είχαν και κοινούς πανελλήνιους αγώνες. Οι πιο σπουδαίοι από αυτούς ήταν οι [;].