Ανεξάρτητη Κίνηση Δασκάλων και Νηπιαγωγών

 

Με την επίκληση της οικονομικής κρίσης, από το 2010 και μετά, ο εργαζόμενος της Κύπρου υπέστη και συνεχίζει να υφίσταται μέτρα μείωσης του βιοτικού του επιπέδου, μέσα από τις αποφάσεις «εξυγίανσης» Κυβέρνησης και Βουλής.

Μεγαλύτερο πλήγμα δέχεται η νέα γενιά, τόσο στον ιδιωτικό όσο και στον δημόσιο τομέα. Οι εργοδότες με κυνισμό αποκρούουν κάθε αίτημα με πρόφαση την ανάγκη επανόδου σε πορεία ανάκαμψης – άγνωστο πότε θα γίνει αυτό -, τα Κόμματα παίζουν κρυφτούλι πίσω από τις αποφάσεις της εκάστοτε Κυβέρνησης, η Κυβέρνηση αναπαράγει την επιχειρηματολογία της εργοδοτικής πλευράς του ιδιωτικού τομέα και η νέα γενιά εργαζομένων, πλην ελαχίστων ευνοούμενων, βιώνει στο πετσί της την ανεργία, την εκμετάλλευση, την υπο-αμοιβή και τα συνακόλουθα.

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο δημιουργήθηκε και διαρκεί ακόμα, εδώ και 10 χρόνια, η εκκρεμότητα για συνταξιοδοτική κάλυψη εργαζομένων στον Δημόσιο Τομέα. Μέσα σε μια νύχτα Κυβέρνηση και Βουλευτές, εκείνη την εποχή της υπεράσπισης των Τραπεζών και των ωφελημάτων για τις ίδιες και τον κύκλο τους, Βουλευτές και Κυβέρνηση αποφάσισαν όπως οι εργαζόμενοι που θα εισέρχονταν στον Δημόσιο Τομέα από την 1η Οκτωβρίου 2011 και μετά δε θα είχαν συνταξιοδοτικά ωφελήματα.

Δόθηκε υπόσχεση, στη συνέχεια, από ΟΛΟΥΣ ανεξαίρετα τους Υπουργούς Οικονομικών για διευθέτηση του ζητήματος. Παρήλθε μια δεκαετία και ο διάλογος δεν τελεσφόρησε. Σημειώνεται πως η πάροδος του χρόνου, χωρίς το πρόβλημα να επιλύεται, συνιστά γενεσιουργό παράγοντα ολοένα και νέων ζητημάτων, τα οποία καθιστούν την όλη κατάσταση ακόμα πιο σύνθετη και δυσεπίλυτη.

Σε αυτή την περίοδο το Υπουργείο Οικονομικών επιδεικνύει βούληση να δώσει διέξοδο προτείνοντας ένα νέο πλαίσιο Συνταξιοδοτικής Κάλυψης των συναδέλφων μας που εργάζονται από το 2011.

Η Α.Κί.ΔΑ, αφενός χαιρετίζει το γεγονός της συμπόρευσης όλων των Συνδικαλιστικών Οργανώσεων στο ζήτημα αυτό, κάτι που επιβάλλεται να διευρυνθεί και να καλύψει κάθε ζήτημα μέσα από τη συνεννόηση και την αλληλοϋποστήριξη, αφετέρου υπογραμμίζει πως οι πιέσεις που διαχρονικά ΟΕΒ και ΚΕΒΕ ασκούν στο Υπουργείο Οικονομικών για μειώσεις απολαβών και ωφελημάτων στο Δημόσιο πρέπει να απαντηθούν στο πλαίσιο της ισονομίας και κοινωνικής ευημερίας. Αυτό θα αποτελεί και για τους εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα στήριγμα για διόρθωση των εις βάρος τους στρεβλώσεων που υφίστανται.

Τονίζουμε εμφατικά πως οποιοδήποτε σχέδιο που δεν αναγνωρίζει το σύνολο της υπηρεσίας των συναδέλφων θα διαιωνίσει τις υπάρχουσες ανισότητες, θα αποτρέψει την οριστική κατάληξη του ζητήματος και θα προκαλέσει δικαστικές διαμάχες. Γι’ αυτό καλούμε τις εκπαιδευτικές Οργανώσεις ως και τις λοιπές Οργανώσεις των εργαζομένων στον Δημόσιο Τομέα να κινηθούν προς αυτή την κατεύθυνση.

Οι ιδιαιτερότητες που επηρεάζουν τους νεοεισερχόμενους εκπαιδευτικούς Δημοτικής, Προδημοτικής και Ειδικής Εκπαίδευσης, όπως η αναγνώριση της υπηρεσίας σε αντικατάσταση ή σύμβαση πριν τη μονιμοποίηση ή τη μετατροπή σε αορίστου χρόνου υπαλλήλου, αποτελούν σημαντικές παραμέτρους για την οριστική διευθέτηση του ζητήματος. Καλούμε λοιπόν,  το Υπουργείο Οικονομικών, αλλά και την Κυβέρνηση να λάβει πολύ σοβαρά υπόψη τις ιδιαιτερότητες αυτές και να συμπεριλάβει την αναγνώριση του συνόλου της υπηρεσίας των επηρεαζόμενων στο Δημόσιο στην όποια πρόταση δοθεί με στόχο την κατάληξη στο χρονίζον αυτό πρόβλημα.

Είναι σαφές για κάθε καλοπροαίρετο παρατηρητή πως στον Διάλογο τα πράγματα ξεκαθάρισαν. Οι θέσεις της ΠΟΕΔ, που ομόφωνα διαμορφώθηκαν στο ΔΣ και προωθούνται από όλους, όπως εκφράστηκαν από τη Γραμματεία της Οργάνωσης στις συναντήσεις του τελευταίου εξαμήνου, είναι κρυστάλλινες και ακουμπούν στο ζητούμενο της ισονομίας και ισοπολιτείας ως επίσης εντάσσονται σε ένα κοινωνικά αποδεκτό και δίκαιο εργασιακό πλαίσιο.

Αναμένουμε όπως το Υπουργείο Οικονομικών επιδείξει ειλικρίνεια και έμπρακτη πολιτική βούληση καταθέτοντας τελική, επιτέλους, πρόταση που θα ανταποκρίνεται στα όσα διαμείφθηκαν το τελευταίο διάστημα και το σύνολο των συναδέλφων που διορίστηκαν μετά τον Οκτώβρη του 2011 να ενταχθούν σε πλαίσιο συνταξιοδοτικών ωφελημάτων ισονομίας και δικαιοσύνης, έτσι που να μην διαταραχθεί η εργατική ειρήνη.